 |
| Coto |
Coto é unha palabra de orixe
prerromana, dunha raíz *cott-, que
sobreviviu no latín galaico. Na toponimia designa prominencias pétreas do
terreo ou partes máis altas dun monte aguzado como acontece no Monte do Coto,
estrema entre a parroquia de Borreiros no lugar das Regadas coa Pombeira de
Belesar. Non debe confundirse con couto
“demarcación, territorio acoutado”, que en castelán se di coto. A forma coto ou os seus derivados (Cótaro ou Cotro, Cótara, Cotarelo…) ten presenza na toponimia de toda Galicia, do norte
portugués (Coto, Cotinho, Cotelo…) e
doutras áreas do norte peninsular (en Asturias e Santander Cueto, Cuétara…). Tanto
no barrio das Regadas como na Sermán (parroquia de Santa Baia das Donas)
recolleuse o topónimo diminutivo de coto, O Cotarel.
Bibliografía
Navaza Blanco, Gonzalo:
Saiáns. Os nomes dos lugares Nº1.
(IEM, 2011), p. 168
Ningún comentario:
Publicar un comentario